Een ontmoeting in het bos. Langs mij rennen twee honden hard blaffend. Zij willen duidelijk maken dat zij er zijn. Als ik achterom kijk, zie ik een dier rennen, het gedraagt zich als een hond. Ik sta stil en kijk, is het nou een geit of een lam?

Ik ben verwonderd en nieuwsgierig. Een energieke vrouw komt aangestapt en ik vraag haar: “Wat grappig je hebt een schaap, of eigenlijk nog een lammetje wat zich gedraagt als een hond?” 

Zij vertelt mij dat het lam door de moeder was verstoten, ze had al 2 lammeren en de derde werd niet geaccepteerd. Zo is de natuur, als de moeder denkt 3 kan ik niet voeden, dan kiest ze voor de 2 sterkste. Deze is met hulp geboren en een van zijn poten leek niet goed. Nu niets meer van te zien. Op dat moment heb ik hem onder mijn hoede genomen. Elke dag flesvoeding, wat er rap in gaat, en hij slaapt in een grote bench. “

Nu 8 weken verder staat een krachtig lam voor mij, prachtige gevlekt. 

En nog lachend voegt ze toe “ Enne, hij is gedoopt tot Olle, past wel.”

Nu hoor ik je denken, een schaap is geen huisdier. Ik kan je vertellen dit schaap gaat dat ook niet worden. Zij heeft een goed beeld wat het lam nu nodig heeft en later als schaap. Hij krijgt alle ruimte om op te groeien. Hij leert van de honden hoe hij zich moet verdedigen, en dat is belangrijk. Op de langere termijn komt er een schaap bij, zodat hij zich kan voortplanten en een nieuwe kudde kan vormen. Gezien zijn prachtige vlekkenprint zal hij bijzondere kinderen kunnen voortbrengen.

“ik wacht nog even om hem buiten in de wei te laten lopen, want ik kreeg laatst het aanbod van iemand die hem heel graag wilde kopen voor zijn dochter. Dan vraag ik me toch af, heb je wel door dat het geen speelgoed is en het een groot schaap wordt. 

Omdat hij zo opvallend getekend is, ben ik erg zorgzaam op hem. Het lam is nu zo mak, dat hij een makkelijke prooi is voor iedereen die hem mee wil nemen.”

Hoe mooi is het om te zien, dat ondanks dat de afkomst van een schaap en hond een totaal andere zijn, zij onlosmakelijk samengaan en elkaar gewoon accepteren. Ieder neemt zijn eigen ruimte in. Ieder heeft zijn eigen plek in de roedel rondom deze prachtige bevlogen vrouw. Die tussen neus en lippen door vertelt, dat zij tijdelijk heeft gewerkt als verpleegkundige in een corona- opvanglocatie, naast het verbouwen en inrichten van haar campingterrein, het inrichten van een horecavoorziening en het ombouwen van recreatiewoningen om klaar te zijn als 1 juli alles weer opengaat. 

Wat een wendbaarheidsvermogen om eerst alles te zien verdampen en vertrouwen te houden. Alle lente en zomerboekingen verdwenen bij het begin van de corona-crisis, om nu te zien dat het met dezelfde snelheid toch weer terugkomt.

Vertrouwen hebben dat alles gaat zoals het gaat. 

En dat je soms wat invloed mag en kan uitoefenen om het verschil te maken, zoals voor Olle.