Soms is het blauw zo blauw.

Hoe verloopt je leven? Welke invloed heb je op je eigen leven? Hoe leef je een leven wat een ander verwacht ?

Mijn leven heeft alles in zich om succesvol te kunnen zijn, denk ik. Ik leer voor automonteur, maar mijn hart ligt er niet. Op een terugreis naar huis word ik aangereden op mijn brommer. Lelijke breuken en kwetsuren, wat nu? Ik wil weg, weg uit het benauwde van huis, het land tussen Maas en Waal.

Ik ga een opleiding volgen, mijn broer zei: dat is iets voor jou. Hij had dezelfde stap gezet.

Maar dan ben ik ook weg van thuis en wat gebeurt mij dan? Ik doe een opleiding tot b-verpleegkundige in de psychiatrie. Ik word erin geluisd. Een leuke avond, uit dansen, fietsen naar het strand een dagje in de zon, een vrijpartij. “Ik ben zwanger” Wat een bericht! “Hoe moet ik het weten dat het van mij is?” antwoord ik.

Ik krijg geen antwoord hierop, alleen maar tranen. “wat moet ik hiermee”

Ik kom er niet mee weg. Ik word aangesproken op mijn verantwoordelijkheid, die ik zou moeten nemen. Waarom eigenlijk? Ook mijn oudste broer bemoeit zich ermee, alsof hij recht van spreken heeft. Hij stapt uit de priesteropleiding, gaat trouwen. Dat was al een gedoe in ons gezin met zes kinderen. Ik ben de jongste van de drie zonen, naast de drie jongere dochters.

Mijn broer wil het kind dan wel adopteren. Nou, ik heb gezegd, ‘Als je dat zo nodig wilt, dan moet je het maar gaan bespreken.’ Ik bemoei me er niet mee.

Het kind, een meisje, wordt geboren. Wat jammer nou, want een zoon had ik nog wel willen hebben. Gelukkig was ik er niet bij, haar moeder was naar een tehuis voor ongehuwde moeders en kon daar bevallen. Zij wilde niets weten van adoptie, ze ging het zelf wel opvoeden.

Mijn vader kwam achter dit verhaal en heeft mij flink aangepakt. Ik kwam er niet mee weg, trouwen zou ik met haar. Mijn moeder vond het een schande, een kind voor het huwelijk, maar goed, trouwen was dan wel beter. Vanuit het land van Maas en Waal was de druk groot, tot in Heiloo te voelen.

OK, dan maar getrouwd. Eerst een verloving, met als groot cadeau: een groot blauw glas in de vorm van een heel groot wijnglas. 

Wat volgt is een huwelijk, nog 2 kinderen. Een scheiding. Mijn geheime tweede leven, een huis in Duitsland en het glas. Ik neem het mee, ik kan het niet weggooien. Het heeft een herinnering die belangrijk is. Het ging over eerlijk zijn en keuzes maken. De eerlijkheid is, ik heb mijn best gedaan, wellicht kon ik beter, maar het is niet gelukt.